Restaurant, midi et soir ... (plus jamais)

Restaurant, midi et soir ... (plus jamais) (Apt '13)

Waarschijnlijk zat dit restaurant ooit stampvol met mensen die 's middags of 's avonds hun honger wilden stillen. Maar deze tijden zijn voorgoed voorbij. De vorige eigenaar heeft in ieder geval de handdoek in de ring gegooid en de geblindeerde ramen wachten nu op een nieuwe eigenaar. Misschien is die er reeds en is hij bezig met het interieur naar zijn hand te zetten. Om het effect van het daglicht op het nieuwe kleurtje na te gaan, heeft hij alvast een gedeelte van het raam vrijgemaakt.

De vraag is echter of hij er niet goed aan doet om ook het pleintje voor zijn restaurant eens aan te pakken want wie wil er nu gaan eten op een plek waar het onkruid spontaan uit de straatstenen omhoog groeit.
Voor het meisje zal het voorlopig een zorg wezen. Zij kijkt dromerig over het pleintje uit, vergezeld van haar lievelingsbeertje. Als ze ooit in het restaurant komt om een ijsje te eten, zal het aan de hand van haar mama en papa. En wanneer ze jaren later de hand van papa gewisseld heeft voor de hand van haar vriendje zal het restaurant ongetwijfeld nog een aantal keer van eigenaar gewisseld zijn.